Castel Mino

Deze Kasteelvilla ligt in het hartje van de historische en beschermde Dumontwijk van de Belgische badstad De Panne, meer bepaald op de hoek van de Albert Dumontlaan en de Hoge Duinenlaan. Het is een authentiek pand, volgens sommigen een architecturale parel, uit de Interbellum periode (zeg maar de periode tussen de twee wereldoorlogen) met art deco elementen.

Noordgevel, origineel plan van Castel Mino, architect Camille Van Elslande

Castel Mino, wat eigenlijk “klein kasteeltje” betekent, werd in 1930 door architect Camille Van Elslande (°Veurne, 7 februari 1890 +Veurne 30 mei 1962) ontworpen op vraag van Nelly Van Brabant. Zij verwierf een stuk duinen van zo’n 1023 m² van de heer A. Leynen (cfr. landmetersrapport van September 1926, ondertekend door o.a. architect Dumont). Camille Van Elslande was van Veurne afkomstig en studeerde aan de Ecole des Arts Industriels et Décoratifs te Elsene (Brussel). Hij verwierf vooral naam en faam na Wereldoorlog I als wederopbouwarchitect. Vanaf 1946 werd hij commissaris voor het arrondissement Veurne – Diksmuide. Lees meer over deze architect op onroerenderfgoed.be . Het zeer uitgebreide archief van deze productieve architect bevindt zich in het Provinciaal Archief West-Vlaanderen. Je vindt er onder andere alle gedigitaliseerde plannen van Castel Mino terug.

Oostgevel, origineel plan van Castel Mino, architect Camille Van Elslande
Op het verkavelingsplan van architect Alexis Dumont (1902-1904) kun je op de locatie van waar
later Castel Mino zou komen zien dat er toen nog een stukje duinen was (rozerode cirkel).

De villa, kasteelachtig onder andere door haar prominente toren, heeft een bewoonbare oppervlakte van maar liefst om en bij de 770 m² verdeeld over 4 verdiepingen. Ze omvatte oorspronkelijk 2 appartementen (bemerk de 2 voordeuren op respectievelijk de bel-étage – ook gekend als ’t schoon verdiep – en de tweede verdieping, derde bouwlaag). In de zogeheten sous-sol bevonden zich de technische ruimtes alsook de vertrekken van onder meer “de chauffeur” en een dienstmeid. Op het dakverdiep (derde verdieping, vierde bouwlaag) bevonden zich gastenkamers (chambre d’amis). Aannemer was Georges Demolder uit De Panne die dat jaar ook de werf voor de neo-romaanse Onze-Lieve-Vrouwekerk voor zijn rekening nam (1930-1932).

Castel Mino, Anno 1957 . Zie Westhoek Verbeeldt.


Na de tweede wereldoorlog werd in Castel Mino een vakantiekolonie ingericht, eerst vooral gericht op kinderen van oorlogsslachtoffers (wezen), nadien wat algemener. Het kinderhome was eigendom van “A.E.P.” ook gekend als het “Nationaal werk voor hulp aan de jeugd“. Lees enkele getuigenissen hieromtrent. Later werd A.E.P. in Vlaanderen “Top Vakantie vzw”.

Castel Mino, Anno 2023.

Het pand Castel Mino werd eind 2023 aangekocht door ing. Philippe Vercoutter (bekend van andere projecten zoals Project- en Volkssterrenwachten AstroLAB IRIS (ACG vzw), e-learning (AP&P en EduWest vzw), de strandvilla Les Explorateurs aan de Opaalkust, de renovatie van het horeca-icoon Hostellerie Mont Kemmel ****, enzovoort). Philippe komt al meer dan 45 jaar in De Panne. Hij startte in 1976 op zijn 13e met een eerste vakantiejob bij Bakkerij/Patisserie Rosseel op de Zeelaan: broodjes rondbrengen ’s ochtends vroeg naar Pannenaars en hotels als de “Sea Horse” en de “Mon Bijou”. Dit werd gevolgd door één seizoen als “commis/débarrasseur” (1977) en zes seizoenen als kelner in Brasserie Albert-I (destijds uitgebaat door Nicole Deloof en Gilbert Depoorter, op de hoek van de Zeelaan en de Zeedijk, seizoenen 1978-1984).

Castel Mino wordt weldra, na een geschiedenis van bijna 100 jaar, in samenwerking met Kristine De Loose in ere hersteld en volledig gerenoveerd met behoud van zoveel mogelijk authentieke elementen. Ze wordt bovendien uitgerust met alle modern, hedendaags comfort. Ecologisch verantwoord, uiteraard.